چند روز پیش ، شبکه یک سیما برنامه ای در مورد اکران فیلمهای کشور داشت که دست بر قضا بنده نیز آن را دیدم . نکته جالب توجه این برنامه برای من در مورد فیلمهایی بود که قرار است به زودی اکران شوند . با فیلمهایی که در حال حاضر بر پرده سینما است و چند فیلمی که به زودی اکران خواهند شد ، تمامی فیلمهای بر روی پرده کمدی خواهند بود ، در اینکه چرا همه فیلمها کمدی هستند حرفی ندارم ولی در تمام این فیلمها ، بازیگرانی که برای ایفای نقش انتخاب شده اند بسیار جالب است . ترکیبی از همه جور هنر پیشه در یک فیلم ، بازیگرانی که تخصص آنها فیلمهای هنری و یا فیلمهای جدی با موضوعات اجتماعی است در کنار کمدین های جدید و قدیمی . عجب آشی میشه ! برای بنده که تخصصی در سینما ندارم و فقط تعداد زیادی فیلم دیده ام این مسئله بسیار جالب است ، البته آخرین باری که به سینما رفتم را اصلاً به یاد نمی آورم چون چند سالی است که فیلمی که ارزش دیدن داشته باشد را ندیده ام که فیلمسازان عزیز زحمت بکشند و بسازند . حتی فیلم سینمایی اخراجی ها که در فروش رکورد دار است نیز جذابیت چندانی نداشت و به جز اینکه هنرپیشه ها در این فیلمها به هم تیکه پرانی کنند و از الفاظ مودبانه خیابانی استفاده کنند چیز دیگری برای عرضه نداشت . بقیه فیلمها هم به همین نحو هستند . نمیدانم این فیلم های آبگوشتی و آب دوغ خیاری تا به کی قرار است ساخته شوند . بسیاری از مردم هم متوجه نمیشوند چون به خاطر ندانستن زبانهای خارجی و نبود فیلمهای با ارزش خارجی که دوبله شده باشند ، نمیتوان از آنها توقع داشت که بتوانند تفاوت یک فیلم با ارزش را با یک فیلم بی ارزش درک کنند . در مورد سریالهای تلویزیونی که این اتفاق به شدت قابل رویت است . بطور مثال همین سریال " هوش سیاه " . موضوعاتی که برای هر قسمت انتخاب شده اند بسیار خوب است ( هرچند که خیلی دیر است ولی باز ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است ) ولی دیالوگهای موجود و بازی کاملاً بی مزه هنرپیشه ها دست به دست هم داده اند تا از ارزش این مجموعه کم شود .
بابا اگه نخوردیم نون گندم ، دیدیم تو فیلمهای مردم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر