ما جوانان قدیم بسیار با این دو کلمه آشنا هستیم ، البته پدرانمان بهتر با این دو کلمه آشنا هستند . " تعلیم و تربیت " ، کلماتی که همیشه بر در و دیوار مدارس نقش بسته اند ، اما آیا به راستی در کشورمان " تعلیم و تربیت " صورت میگیرد ؟ اگر از پدرانتان سوال کنید که پدران و معلمانشان چگونه آنها را " تعلیم و تربیت " کرده اند ، پاسخ اکثر آنها تربیت شدن بصورت فیزیکی است . آری اکثر گذشتگان ما برای بهتر تربیت کردن فرزندانشان از اسباب سنگین تر و محکم تر که درد بیشتری تولید میکرده است ، استفاده میکرده اند . اصولاً تعلیم و تربیت در کشور ما بیشتر جنبه بازدارندگی دارد نه آموزشی . در گذشته اگر کسی کار اشتباهی مرتکب میشد ( منظورم افراد کم سن و سال است ) برای اینکه دیگر اشتباه نمیکرد باید تنبیه میشد . این روش آموزشی تا به امروز هم پا برجاست و به جای اینکه واقعاً تعلیم و تربیتی صورت گیرد ، فقط بازدارندگی صورت میگیرد .نمونه بارز این بازدارندگی در حال حاضر ، همین فضای مجازی اینترنت است . هر کسی که از اینترنت استفاده میکند ، با سرعت کم و فیلتر شدن انبوهی از اطلاعات مواجه است ، در حالی که در دنیای امروز خیلی از کارها از طریق اینترنت انجام میگیرد و میتواند راهکار مناسبی برای کسب درآمد در یک جامعه باشد . در دنیای اینترنت شما میتوانید به راحتی اطلاعات مورد نیاز برای انجام کارهای خود را پیدا کنید ، از تجارب دیگران برای موفقیت خود استفاده کنید ، مسایل و مشکلاتی را که بصورت حضوری نمی توانید با پزشکتان در میان بگذارید بدون مراجعه حضوری مطرح کنید ، کالا و یا تجارت خود را به دنیا معرفی کنید ، و ... هزاران استفاده دیگر . اما در کشور ما این مسئله اصلاً دیده نمیشود . بله در دنیای اینترنت سایتهای غیر اخلاقی هم به وفور پیدا میشود ، اما آیا به خاطر وجود اینگونه سایتها باید تمامی موضوعات را فیلتر کرد؟ جالب است بدانید که یکی از فاکتور های پیشرفتگی یک جامعه ، ضریب نفوذ افراد آن جامعه در اینترنت است . با اینکه جمعیت کمی در ایران به اینترنت دسترسی دارند ، اما بیشترین تعداد وبلاگ نویس را در دنیا در اختیار دارد ولی با تمام این تفاسیر ضریب نفوذ ایرانیان در دنیا رتبه ای بسیار پایین دارد . منظور من از نوشتن این مسایل این است که آیا بهتر نیست که به مردم آموزش لازم داده شود تا به سایتهای غیر اخلاقی مراجعه نکنند و به جای آن این همه هزینه برای فیلتر کردن را در بخشهای دیگر صرف کنیم ؟ در شرایطی که وضعیت اقتصادی کشور نا بسامان است و بیکاری هم زیاد ، بهتر نیست بسترهای لازم برای تجارت الکترونیک را فراهم کنیم که تا حدودی از مشکل بیکاری را بتوان حل کرد ؟ تا دیروز همین سایت بلاگر هم فیلتر بود ، چرا ؟ درست است که خیلی ها از همین سرویس برای نوشتن مطالب عیله جمهوری اسلامی استفاده میکنند و یا اینکه به مسایل غیر اخلاقی میپردازند ، اما تا به کی برای مقابله روش " تنبیه " را پیش گیریم ؟ از زمان ورود اینترنت به ایران مسئله فیلتر هم وجود داشته است ، آیا موفق بوده ایم ؟ آیا دیگر کسی به سایتهای غیر اخلاقی نمیرود ؟ آیا دیگر کسی علیه جمهوری اسلامی نمی نویسد ؟ آخر راه رفته شکست خورده را تا به کی باید برویم ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر